Vertrek en eerste dagen
Door: Silvano Miskotte
Blijf op de hoogte en volg Silvano
09 Oktober 2014 | Ghana, Kumasi
Hellooo everybody!
De tijd vliegt voorbij, ik ben hier nu al drie weken and I love it over here!
Het verslag was al klaar , maar ik kon het niet verbinden met facebook via mijn mobiel en doordat er geen elektriciteit was moest ik wachten totdat ik achter een computer kon. Nu zit ik op school achter een computer met heeeel veeeel geduld. De computer was al opgestart en het heeft 20 minuten geduurd voordat ik mijn verslag af kon maken. Dat alles wat langer duurt is typerend voor de levenstijl hier. Het motto 'alles op zijn tijd' komt hier goed van pas. En dat bevalt me wel, in Nederland heb ik het nooit zo met tijd gehad en kwam ik veelal te laat en dat is hier niet anders. De ene keer wacht ik op iemand en de andere keer wacht de ander op mij. En wanneer ik moet wachten is dat niet erg want er zit geen haast achter van andere verplichtingen. Dit zal nog wel vaker terugkeren in mijn reisverslagen vanuit Ghana. Ze noemen het hier Ghanaian time!
Oke, laat ik bij het begin beginnen.
De dag van vertrek:
Mijn moeder en 2 broers Dio en Tigo brachten mij weg en het was fijn dat zij erbij waren, Thanks:)! Ook waren Youri en Thierry vroeg hun bed uitgegaan om mij uit te zwaaien, thanks moaddies. Hoop dat jullie daarna een fraaie dag hebben gehad in Amsterdam!
Het moment van vertrek, dan loop je daar naar de douane na afscheid te hebben genomen van de bovenstaande personen. Dan wordt het ineens werkelijkheid! Het moment waarop ik lang had gewacht!
Ik draaide me nog een paar keer om en dacht hell yeah I'm going! Zenuwen en adrenaline waren duidelijk aanwezig.
In London moest ik overstappen op een andere vlucht. En ja vanaf daar begon het echt, Veel ghanezen zaten in het vliegtuig. de reis was oke. geslapen, gegeten en de film 300 gekeken! De buurvrouw naast mij hielp mij met de papieren in te vullen die ik nodig had in Ghana en ik hielp haar met de tassenbij het uitstappen. en daar was ik dan Ghana! Het voelde meteen fijn om er te zijn.
De eerste nacht verbleven we (Milly de vrouw van de organisatie en ik) in Accra (hoofdstad Ghana) omdat er de volgende dag een vrijwilligster zou komen vanuit Duitsland. Beterrr zo kon ik meteen kennismaken met Accra.
Het was laat en we gingen slapen. De volgende dag hadden we veel gelachen met de mensen die in het hostel waren. Vanaf het begin dat ik op het vliegveld in Accra was had ik me open gesteld voor de totaal andere wereldwaarin ik terecht zou komen en dat zorgde ervoor dat ik snel gewend was. Niet aan alles meteen, maar ik heb niks gemerkt van een cultuur shock. Zoals ik zei veel gelachen, maar ook hard getraind(fitness)met een medewerker van het hostel genaamd Kwame. We waren na 1 dag al dikke vrienden en wanneer ik mijn rondreis ga maken keer ik een paar dagen terug naar het hostel.
Op weg naar Kumasi.
Het was laat op de avond, maar wat was het druk op de vrijdagavond bij het busstation en op de straten. De mensen zijn hier sowieso zowat de gehele dag bezig.
Veel mensen staan hier om 4uur op en doen hun huiselijke taken wat o.a. bestaat uit schoonmaken en de kippen verzorgen en de haan maakt zijn bekende geluid:P gelukkig heb ik mijn oordoppen en een telefoon met veel goede muziek mee:)!
Kennismaking met het gastgezin:
Van te voren wist ik helemaal niks over het gezin, dit was een bewuste keus omdat ik het op me af wou laten komen en er niet al een beeld bij wou hebben. 7 kinderen van 1,5 jaar tot 23 jaar oud. De oudste genaamd Mary (23) is van mijn leeftijd.
Heel gastrvrij en wat een aardige mensen. De moeder (Gifty) maakt de fijnste maaltijden en ze vindt het super als ik alles op eet en geloof me een bord van haar is een groot bord vol, gelukkig is het wel voor 2 personen. Gina (de dochter van 18 jaar oud) en ik eten altijd samen.Samuel (22) de oudste zoon wil ook gaan fitnessen en is blij met het kado dat ik heb gekregen van Dio,Mies, mijn moeder en broertje.
Dan hebben we nog Thomas (14), Peter (9), Emmanuela(6) en Alexa van 1,5 jaar. Nu 3 weken verder kennen we elkaar al veel beter en voelt het fijn om bij hun te zijn ik ben dan ook erg blij met mijn keuze om bj een gastgezin te slapen i.p.v. in het vrijwilligersverblijf, wat overigens drie huizen verderop is:P
De stage:
De stage is op een school van de leeftijden 2 tot en met 16 jaar. Groep drie is de klas waarbij ik stage loop en dat is de leeftijd 8/9 en de kinderen zijn super het zijn er 27.
Door mijn vorige opleiding heb ik al enige ervaring in het onderwijs en er is toch wel veel verschil met hoe het in Nederland gaat. De kinderen hebben hier meer vrijheid, lopen vaak van hun plek en lopen ook de klas uit. Nu ben ik hier voor een stage als maatschappelijk werker en kijk ik met name naar het gedrag van de kinderen.
De docent heet Edmund en is 20 jaar oud.Dat is normaal, aangezien er maar 1 oudere leerkracht is en de rest allemaal tussen de 20 en 25. we kunnen het erg goed met elkaar vinden. Hij is erg open minded en we hebben mooie gesprekken wat afgewisseld wordt met veel humor!
Iedereen op de school moet Engels praten en mogen geen Twi (Ghanese taal wat overal in het land wordt gesproken) praten. In het dagelijks leven praten de mensen onderling Twi en dat ben ik nu ook maar aan het leren. Over het algemeen kan iedereen Engels en is mijn Engels snel vooruitgegaan.
Nu heb ik redelijk wat getypt, maar voelt het voor mij alsof ik nog vrij weinig heb verteld. Dat komt voornamelijk omdat je elke minuut dingen meemaakt die je in Nederland normaal gesproken niet meemaakt.
Vanavond zal ik nog een verslag maken met meer details over wat ik allemaal gezien en gedaan heb, voor nu hebben jullie een beetje een indruk van de basis dingen. Ik zeg nu wel vanavond, maar je kent die Ghanaian time.
Thanks voor het lezen en als je meer wilt weten kan je me altijd vragen. Het leven is hier zo anders en de mensen ook. Ik vind het te gek!
Groeten vanuit Kumasi, Ghana!
De tijd vliegt voorbij, ik ben hier nu al drie weken and I love it over here!
Het verslag was al klaar , maar ik kon het niet verbinden met facebook via mijn mobiel en doordat er geen elektriciteit was moest ik wachten totdat ik achter een computer kon. Nu zit ik op school achter een computer met heeeel veeeel geduld. De computer was al opgestart en het heeft 20 minuten geduurd voordat ik mijn verslag af kon maken. Dat alles wat langer duurt is typerend voor de levenstijl hier. Het motto 'alles op zijn tijd' komt hier goed van pas. En dat bevalt me wel, in Nederland heb ik het nooit zo met tijd gehad en kwam ik veelal te laat en dat is hier niet anders. De ene keer wacht ik op iemand en de andere keer wacht de ander op mij. En wanneer ik moet wachten is dat niet erg want er zit geen haast achter van andere verplichtingen. Dit zal nog wel vaker terugkeren in mijn reisverslagen vanuit Ghana. Ze noemen het hier Ghanaian time!
Oke, laat ik bij het begin beginnen.
De dag van vertrek:
Mijn moeder en 2 broers Dio en Tigo brachten mij weg en het was fijn dat zij erbij waren, Thanks:)! Ook waren Youri en Thierry vroeg hun bed uitgegaan om mij uit te zwaaien, thanks moaddies. Hoop dat jullie daarna een fraaie dag hebben gehad in Amsterdam!
Het moment van vertrek, dan loop je daar naar de douane na afscheid te hebben genomen van de bovenstaande personen. Dan wordt het ineens werkelijkheid! Het moment waarop ik lang had gewacht!
Ik draaide me nog een paar keer om en dacht hell yeah I'm going! Zenuwen en adrenaline waren duidelijk aanwezig.
In London moest ik overstappen op een andere vlucht. En ja vanaf daar begon het echt, Veel ghanezen zaten in het vliegtuig. de reis was oke. geslapen, gegeten en de film 300 gekeken! De buurvrouw naast mij hielp mij met de papieren in te vullen die ik nodig had in Ghana en ik hielp haar met de tassenbij het uitstappen. en daar was ik dan Ghana! Het voelde meteen fijn om er te zijn.
De eerste nacht verbleven we (Milly de vrouw van de organisatie en ik) in Accra (hoofdstad Ghana) omdat er de volgende dag een vrijwilligster zou komen vanuit Duitsland. Beterrr zo kon ik meteen kennismaken met Accra.
Het was laat en we gingen slapen. De volgende dag hadden we veel gelachen met de mensen die in het hostel waren. Vanaf het begin dat ik op het vliegveld in Accra was had ik me open gesteld voor de totaal andere wereldwaarin ik terecht zou komen en dat zorgde ervoor dat ik snel gewend was. Niet aan alles meteen, maar ik heb niks gemerkt van een cultuur shock. Zoals ik zei veel gelachen, maar ook hard getraind(fitness)met een medewerker van het hostel genaamd Kwame. We waren na 1 dag al dikke vrienden en wanneer ik mijn rondreis ga maken keer ik een paar dagen terug naar het hostel.
Op weg naar Kumasi.
Het was laat op de avond, maar wat was het druk op de vrijdagavond bij het busstation en op de straten. De mensen zijn hier sowieso zowat de gehele dag bezig.
Veel mensen staan hier om 4uur op en doen hun huiselijke taken wat o.a. bestaat uit schoonmaken en de kippen verzorgen en de haan maakt zijn bekende geluid:P gelukkig heb ik mijn oordoppen en een telefoon met veel goede muziek mee:)!
Kennismaking met het gastgezin:
Van te voren wist ik helemaal niks over het gezin, dit was een bewuste keus omdat ik het op me af wou laten komen en er niet al een beeld bij wou hebben. 7 kinderen van 1,5 jaar tot 23 jaar oud. De oudste genaamd Mary (23) is van mijn leeftijd.
Heel gastrvrij en wat een aardige mensen. De moeder (Gifty) maakt de fijnste maaltijden en ze vindt het super als ik alles op eet en geloof me een bord van haar is een groot bord vol, gelukkig is het wel voor 2 personen. Gina (de dochter van 18 jaar oud) en ik eten altijd samen.Samuel (22) de oudste zoon wil ook gaan fitnessen en is blij met het kado dat ik heb gekregen van Dio,Mies, mijn moeder en broertje.
Dan hebben we nog Thomas (14), Peter (9), Emmanuela(6) en Alexa van 1,5 jaar. Nu 3 weken verder kennen we elkaar al veel beter en voelt het fijn om bij hun te zijn ik ben dan ook erg blij met mijn keuze om bj een gastgezin te slapen i.p.v. in het vrijwilligersverblijf, wat overigens drie huizen verderop is:P
De stage:
De stage is op een school van de leeftijden 2 tot en met 16 jaar. Groep drie is de klas waarbij ik stage loop en dat is de leeftijd 8/9 en de kinderen zijn super het zijn er 27.
Door mijn vorige opleiding heb ik al enige ervaring in het onderwijs en er is toch wel veel verschil met hoe het in Nederland gaat. De kinderen hebben hier meer vrijheid, lopen vaak van hun plek en lopen ook de klas uit. Nu ben ik hier voor een stage als maatschappelijk werker en kijk ik met name naar het gedrag van de kinderen.
De docent heet Edmund en is 20 jaar oud.Dat is normaal, aangezien er maar 1 oudere leerkracht is en de rest allemaal tussen de 20 en 25. we kunnen het erg goed met elkaar vinden. Hij is erg open minded en we hebben mooie gesprekken wat afgewisseld wordt met veel humor!
Iedereen op de school moet Engels praten en mogen geen Twi (Ghanese taal wat overal in het land wordt gesproken) praten. In het dagelijks leven praten de mensen onderling Twi en dat ben ik nu ook maar aan het leren. Over het algemeen kan iedereen Engels en is mijn Engels snel vooruitgegaan.
Nu heb ik redelijk wat getypt, maar voelt het voor mij alsof ik nog vrij weinig heb verteld. Dat komt voornamelijk omdat je elke minuut dingen meemaakt die je in Nederland normaal gesproken niet meemaakt.
Vanavond zal ik nog een verslag maken met meer details over wat ik allemaal gezien en gedaan heb, voor nu hebben jullie een beetje een indruk van de basis dingen. Ik zeg nu wel vanavond, maar je kent die Ghanaian time.
Thanks voor het lezen en als je meer wilt weten kan je me altijd vragen. Het leven is hier zo anders en de mensen ook. Ik vind het te gek!
Groeten vanuit Kumasi, Ghana!
-
09 Oktober 2014 - 11:34
Pleunie:
Leuk Silvano & Lekker alles op z'n tijd! Benieuwd naar de rest en foto's Enjoy -x- -
09 Oktober 2014 - 11:39
Joost :
Top verslag -
09 Oktober 2014 - 11:52
Marcel Otte:
Mooi verslag . Succes verder maak er wat van. -
09 Oktober 2014 - 11:53
Harm Ligtenberg:
Klinkt helemaal top vriend. Erg leuk om te lezen hoe het leven daar is. T gaat je goed daaro en heel veel succes met alles:D -
09 Oktober 2014 - 12:50
Sharon Bakker:
super leuk verslag Sil!!!!
Wauw het klinkt echt super.. Ben zo benieuwd naar foto's!
Fijn dat je op deze manier laat weten hoe het met je gaat,
Heel veel succes nog!:)
X sjer -
09 Oktober 2014 - 12:51
Chayenne:
Klinkt allemaal super leuk neef, heel veel succes. -
09 Oktober 2014 - 14:13
Truitje:
Heaj lijp man, top dat het zo lekker goed en relaxt met je gaat. Hoop niet dat je de Twi heel snel onder de knie krijgt, want dan word het lezen voor ons niet Ghanesen wel heel erg moeilijk, maar mooi om je op deze manier te kunnen volgen. -
09 Oktober 2014 - 14:38
Herman Ligtenberg:
Kerel fijn dat je het naar je zin hebt, niets is mooier als je lekker in het vel zit, nog veel plezier in Ghana en doe jouw kinderen waar je les aan geeft de groeten vanuit Nederland, dan weten ze ook waar het kleine kikkerlandje ligt. -
09 Oktober 2014 - 15:35
Coen:
jo man, fijn om te lezen dat je je vermaakt en dat het niet tegenvalt! succes nog even en ik blijf je verslag volgen! -
09 Oktober 2014 - 18:16
Rita Ligtenberg:
Leuk om wat van je te lezen. Fijn dat je het naar je zin hebt.
Succes en zal je in de gaten houden, groetjes Rita -
13 Oktober 2014 - 13:25
Kokkie:
Hee sil! Focking fraai verslag man! Fijn dat je het goed kan vinden met iedereen uit het gastgezin. Doet me goed dat het je daar goed gaat en dat je veel nieuwe ontdekkingen mag meemaken. Hou je taai pik.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
